استاد سید جعفر ربانی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به این موضوع پرداخت: «بند خدا باشیم؛ نه بند خود.»

/270/260/23/

این استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم در ابتدای گفتگو اظهار داشت: در قرآن کریم به هدف خلقت اینگونه اشاره می شود: «و ما خلقت الجنّ و الانس الا لیعبدون» و بندگی هدف آفرینش است. که گاه با عبادت و نماز جلوه گری می کند، و گاه با صبر و کمک به دیگری است.

وی افزود: بندگی به آن است که بند خدا باشیم و مال خودمان نباشیم؛ و الا بندگی تماما در نماز و یا اعمالی فردی نیست. بدانیم که «انّا لله» و ما برای خدا هستیم. این دیدگاه زیربنا است و برای همه جا کاربرد دارد؛ اینکه بدانیم برای خودمان نیستیم و برای خداییم. اگر این نکته برای ما جا بیفتد، اوضاع خانواده و جامعه بسیار تغییر خواهد کرد. اگر در وجود ما نهادینه بشود که ما بند خدا هستیم. در مقابل، جدایی از خدا است که اگر شد، هزاران آفت را دچار خواهیم شد.

استاد ربانی در ادامه بیان کرد: در سوره مبارکه شعراء آیات 128 تا 130 می خوانیم که حضرت هود علیه السلام خطاب به مردم عاد می فرماید: «أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ» آیا شما بر روی هر مکان بلندی به بیهوده کاری و بدون نیاز، برجی عظیم و برافراشته بنا می کنید؟ «وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ» و قلعه ها و کاخ های استوار و مجلل بر می‌گیرید، که شاید جاودانه بمانید؟ «وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ» و چون کسی را با شدت و قهر می گیرید، ظالمانه و زورمدارانه می گیرید. [بدون اینکه در عاقبت کار بیندیشید]

وی خاطرنشان کرد: در مورد قوم حضرت موسی علیه السلام می خوانیم «و حجدوا بها و استیقنتها انفسهم» آیات موسی را می دیدند و می دانستند که حضرت موسی علیه السلام به حقیقت، پیامبر خدا است؛ و یقین هم داشتند؛ اما «حجدوا» چون «ظلما و علوّا» به خاطر ظلم و برتری طلبی. وقتی انسان خود را بنده خدا نداند، برتری طلب می شود. «و انظر کیف کان عاقبة المفسدین»

وی تأکید کرد: اگر در خانواده بحثی می شود، اگر برتری طلب نباشیم، چنانچه حق با طرف مقابل باشد، حتما باید حق را بپذیریم؛ بلکه بعضا اگر حق با انسان هم هست، باز باید کوتاه بیاید. چرا که بند خدا و بنده خدا است؛ و علوّ نمی خواهد.