استاد سید مهدی شیرازی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به موضوع « مأموریت ناتمام انقلاب اسلامی» پرداخت.

/270/260/21/

این استاد درس خارج حوزه علمیه قم در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: خداوند متعال در آیه ۳۳ سوره توبه می ‌فرماید: «هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» اوست خدایی که رسول خود را به هدایت و دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان عالم تسلط و برتری دهد هر چند مشرکان ناراضی و مخالف باشند

وی افزود: ممکن است این سوال در اذهان پیش بیاید که نه در زمان حضرت و نه تا به حال نه تنها سلطه و برتری اسلام بر همه ادیان اتفاق نیفتاد؛ بلکه وضع فعلی مسلمانان را می ‌بينيم ؟! جواب این سؤال از دو آیه دیگر با بیان حضرات معصومین (ع) روشن می ‌شود.

استاد شیرازی در ادامه بیان کرد: خداوند متعال در آیه های 2 و 3 سوره جمعه می‌ فرماید: «هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (2) وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (3) اوست خدایی که میان عرب امّی (یعنی قومی که خواندن و نوشتن نمی‌دانستند) پیغمبری بزرگوار از همان مردم برانگیخت که بر آنان آیات وحی خدا تلاوت می‌کند و آنها را (از لوث جهل و اخلاق زشت) پاک می‌ سازد و شریعت و احکام کتاب سماوی و حکمت الهی می ‌آموزد و همانا پیش از این همه در ورطه جهالت و گمراهی آشکار بودند. و [همچنين] پيامبر است بر گروه ديگرى كه هنوز به آن‌ها ملحق نشده‌اند؛ و او توانا و حكيم است.

وی خاطرنشان کرد: در روایات ذیل این آیات شریفه می خوانیم: «الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله) قَرَأَ هَذِهِ الْآیَهًْ فَقِیلَ لَهُ مَنْ هَؤُلَاءِ فَوَضَعَ یَدَهُ عَلَی کَتِفِ سَلْمَانَ (رحمة الله علیه) وَ قَالَ لَوْ کَانَ الدِّینُ فَی الثُّرَیَّا لَنَالَتْهُ رِجَالٌ مِنْ هَؤُلَاءِ.» پیامبر (صلی الله علیه و آله)- پیامبر (صلی الله علیه و آله) این آیه را خواند؛ به ایشان عرض شد: «این‌ها چه کسانی هستند»؟ دستش را بر دوش سلمان (رحمة الله علیه) نهاد. و فرمود: «اگر دین در «ثریّا» بود، مردانی از این‌ها به آن می ‌رسیدند». (تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج ۱۶، ص۲۵۲؛ بحارالأنوار، ج ۱۶، ص ۳۱۰)

«علی ‌بن ‌إبراهیم (رحمة الله علیه): وَ آخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یَلْحَقُوا بِهِمْ قَالَ دَخَلُوا فِی الْإِسْلَامِ بَعْدَهُمْ.» منظور آنهایی هستند که بعد از آنها وارد اسلام شدند. (تفسیر اهل بیت علیهم السلام؛ ج ۱۶، ص ۲۵۲؛ تفسیر القمی، ج ۲، ص ۳۶۶)

«عن الباقر (علیه السلام)- هُمُ الْأَعَاجِمُ وَ مَنْ لَا یَتَکَلَّمُ بِلُغَهًْ الْعَرَب فَإنَّ النَّبیَّ (صلی الله علیه و آله) مَبْعُوثٌ إلی مَنُ شاهَدَهُ وَ إلی مَنْ بَعْدَهُمْ مِنَ الْعَجَمِ وَ الْعَرَبِ.» امام باقر (علیه السلام)- آنها عجم‌ ها و کسانی که به زبان عربی سخن نمی ‌گویند هستند؛ چون پیامبر (صلی الله علیه و آله) به ‌سوی کسانی که او را دیده ‌اند و به ‌سوی کسانی که بعد از آنها هستند از عجم و عرب مبعوث شده است. (تفسیر اهل بیت علیهم السلام؛ ج ۱۶، ص ۲۵۲؛ بحارالأنوار، ج ۱۶، ص ۳۱۰)

استاد سید مهدی شیرازی خاطرنشان کرد: در دومین آیه، باید به آیه 54 سوره مائده اشاره نمود: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لَآئِمٍ ذالِکَ فَضْلُ اللهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللهُ واسِعٌ عَلیمٌ». (اى کسانى که ایمان آورده اید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، [به خدا زیانى نمى رساند] خداوند گروهى را مى آورد که آنها را دوست دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند؛ در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند؛ در راه خدا جهاد مى کنند، و از سرزنش هیچ ملامتگرى هراسى ندارند. این، فضل خداست که آن را به هر کس بخواهد [ و شایسته ببیند] مى دهد؛ و فضل و احسان خداوند، گسترده و [او به همه چیز] داناست)

وی افزود: در روایات اسلامى و سخنان مفسران، در روایات زیادى که از طرق شیعه و اهل تسنن وارد شده، این آیه، در مورد امیر المؤمنین علي بن ابي طالب (علیه السلام) در فتح خیبر، یا در مبارزه با «ناکثین»، «قاسطین» و «مارقین» (آتش افروزان جنگ جمل، سپاه معاویه، و خوارج) نازل شده است. در روایت دیگرى مى خوانیم: هنگامى که از پیامبر(صلى الله علیه و آله) درباره این آیه سؤال کردند، دست خود را بر شانه «سلمان» زده، فرمود: «منظور این و یاران او و هموطنان او هستند»، سپس فرموند: «لَوْ کانَ الدِّیْنُ مُعَلَّقاً بِالثُّرَیّا لَتَناوَلَهُ رِجالٌ مِنْ أَبْناءِ الْفارْسِ»؛ (اگر دین [و در روایت دیگرى: اگر علم] به ستاره ثریا بسته باشد و در آسمان ها قرار گیرد، مردانى از فارس آن را در اختیار خواهند گرفت). و در روایات دیگرى مى خوانیم: این آیه درباره یاران مهدى (علیه السلام) نازل شده است که با تمام قدرت در برابر آنها که از آئین حق و عدالت مرتدّ شده اند، مى ایستند و جهان را پر از ایمان و عدل و داد مى کنند.

این استاد حوزه علمیه قم در ادامه بیان کرد: نتيجه ‌ای که از این آیات و مجموعه ‌ای از روایات می‌ توان گرفت اینکه خداوند متعال ماموریتی بر دوش قوم سلمان که مفتخر به ولایت امیر المؤمنین (ع) و منتظر ظهور حضرت ولی عصر (عج) هستند، گذاشته تا با برپایی حکومتی نمونه بسترساز ظهور شوند ، سیر تاریخی و شیفتگی و ارادت این ملت نسبت به اهل بیت (ع) و حضور حضرت رضا علیه آلاف التحیه والثنا و تحت عنایت خاص حضرت حجت قرار گرفتن این سرزمین گواه این نتیجه گیری است .

استاد سید مهدی شیرازی خاطرنشان کرد: ادعای ما این است که این مأموریت در انقلاب اسلامی تجلی یافت؛ اما همانگونه که در صدر اسلام با بعثت سلطه و برتری اسلام بر همه ادیان اتفاق نیفتاد، با پیروزی انقلاب اسلامی و پیشرفت هایی شگرف که با وجود دشمنی همه دشمنان اسلام و اهل بیت (ع) هنوز این مأموریت به صورت کامل محقق نشده است.