رهبر فرزانه انقلاب اسلامی امام خامنه‌ای همه ساله در پیام نوروزی خود، نامی را برای سال نوی شمسی بر می‌گزینند تا توجه مردم و مسئولان را بر یک موضوع مهم و اساسی در کشور متمرکز کنند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی سال ۱۴۰۴ را سال «سرمایه‌گذاری برای تولید» نام نهادند، به همین مناسبت با حجت‌الاسلام والمسلمین روح‌الله حریزاوی قائم مقام سازمان تبلیغات اسلامی به گفتگو نشستیم.
چرا رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال‌های اخیر شعار سال را بر محور اقتصاد و تولید انتخاب می‌کنند؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با نامگذاری سال‌ها بر مبنای اقتصاد و تولید، به دنبال ایجاد یک حرکت ملی در جهت تقویت تولید داخلی، رفع موانع اقتصادی و مقاوم‌سازی کشور در برابر تهدیدات و فشارهای خارجی هستند. این نامگذاری‌ها نه‌تنها در راستای پیشرفت اقتصادی کشور، بلکه در جهت حفظ استقلال ملی و ارتقای توان داخلی ملت ایران صورت می‌گیرد. تاکید مکرر ایشان بر موضوع اقتصاد و تولید، نشان‌دهنده نقش حیاتی این مؤلفه‌ها در مسیر تعالی انقلاب اسلامی و تحقق آرمان‌های آن است.
این راهبرد بر اساس تجربه‌های تاریخی، نیازهای کلیدی کشور و الزامات راهبردی اتخاذ شده است. برخی از مهم‌ترین دلایل این نامگذاری‌ها عبارتند از:
۱. مقابله با تحریم‌ها و فشارهای خارجی: دشمنان نظام جمهوری اسلامی همواره تلاش داشته‌اند با اعمال تحریم‌ها، ایران را تحت فشار اقتصادی قرار دهند. در چنین شرایطی، خودکفایی و تقویت تولید داخلی از مهم‌ترین راهکارهای مقابله با این تهدیدات است. شعارهای اخیر مانند «تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها» نشان‌دهنده تأکید مداوم رهبر انقلاب بر استقلال اقتصادی و کاهش آسیب‌پذیری در برابر فشارهای خارجی است.
۲. تقویت استقلال اقتصادی: وابستگی به بیگانگان همواره به‌عنوان یک تهدید برای کشور مطرح بوده است. مقام معظم رهبری بر این باورند که اقتصاد مقاومتی، راهکار اصلی برای دستیابی به استقلال و خوداتکایی است. نامگذاری سال‌ها با محوریت تولید و اقتصاد، در همین راستا انجام می‌شود تا کشور بتواند با اتکا به ظرفیت‌های داخلی مسیر پیشرفت خود را طی کند.
۳. لزوم توسعه اقتصادی پایدار: تولید داخلی یکی از ارکان اصلی رشد اقتصادی محسوب می‌شود. رهبر معظم انقلاب بارها بر اهمیت ارتقای صنعت، کشاورزی و خدمات تأکید کرده‌اند. شعارهای اقتصادی سال‌های اخیر بر ضرورت رفع موانع تولید و حمایت از کسب‌وکارهای داخلی تأکید دارند، چراکه این امر زمینه‌ساز توسعه پایدار کشور خواهد بود.
۴. مبارزه با بیکاری و بهبود معیشت مردم: یکی از دغدغه‌های اصلی رهبر انقلاب، مسئله بیکاری و فقر در جامعه است. شعارهایی نظیر «حمایت از تولید داخلی» و «رفع موانع تولید»، مستقیماً در جهت ایجاد اشتغال، حمایت از کسب‌وکارها و رفع مشکلات اقتصادی مردم انتخاب شده‌اند.
۵. بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی: ایران دارای ظرفیت‌های گسترده‌ای در حوزه نیروی انسانی، منابع طبیعی و دانش فنی است. مقام معظم رهبری همواره بر لزوم اعتماد به‌نفس ملی و استفاده حداکثری از این ظرفیت‌ها تأکید دارند. تکیه بر تولید داخلی نه‌تنها به حل مشکلات اقتصادی کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز پیشرفت و رشد کشور در عرصه‌های مختلف خواهد بود.
بنابراین، نامگذاری سال‌ها بر مبنای اقتصاد و تولید، نشان‌دهنده یک راهبرد کلان برای دستیابی به پیشرفت پایدار، استقلال اقتصادی و مقابله با تهدیدات خارجی است. این سیاستگذاری، نقشه راهی برای حرکت به‌سوی آینده‌ای روشن‌تر و مقاوم‌تر برای کشور به شمار می‌آید.
چه دلایلی باعث شد رهبر معظم انقلاب اسلامی «سرمایه‌گذاری برای تولید» را به عنوان شعار سال ۱۴۰۴ انتخاب کنند؟
انتخاب «سرمایه‌گذاری برای تولید» به‌عنوان شعار سال ۱۴۰۴ از سوی مقام معظم رهبری، بازتاب نگرانی‌ها و دغدغه‌های ایشان نسبت به مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور است. این شعار راهکاری کلیدی برای مقابله با بحران‌های اقتصادی، تقویت تولید داخلی، افزایش اشتغال و بهبود وضعیت معیشتی مردم محسوب می‌شود. رهبر معظم انقلاب بر این باورند که تنها از طریق سرمایه‌گذاری پایدار در بخش‌های تولیدی می‌توان به اقتصادی مقاوم و آینده‌ای روشن دست یافت. این نامگذاری بر چند محور اساسی تأکید دارد:
۱. تأمین منابع مالی برای توسعه تولید: یکی از چالش‌های اساسی کشور، کمبود سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی است. رهبر معظم انقلاب بارها بر ضرورت تأمین سرمایه برای رونق تولید داخلی تأکید کرده‌اند. سرمایه‌گذاری کافی و به‌موقع نه‌تنها سبب رشد اقتصادی می‌شود، بلکه در کاهش مشکلات معیشتی، ایجاد اشتغال و مقابله با رکود نیز نقش بسزایی دارد.
۲. تحقق استقلال اقتصادی و کاهش وابستگی به خارج: رهبر انقلاب بر لزوم تقویت اقتصاد مقاومتی و کاهش وابستگی به واردات تأکید داشته‌اند. در شرایط تحریم و فشارهای اقتصادی، یکی از ابزارهای اصلی مقابله با تهدیدات خارجی، افزایش توان داخلی در تولید کالاها و خدمات است. این شعار نشان‌دهنده ضرورت بهره‌گیری از ظرفیت‌های ملی برای تأمین نیازهای داخلی و کاهش وابستگی به کشورهای بیگانه است.
۳. رفع مشکلات معیشتی و ایجاد اشتغال: یکی از اولویت‌های اساسی رهبر معظم انقلاب، حل مشکلات اقتصادی مردم و کاهش فشارهای معیشتی است. سرمایه‌گذاری در بخش تولید، زمینه‌ساز افزایش فرصت‌های شغلی و در نتیجه، بهبود وضعیت اقتصادی جامعه خواهد بود.
۴. استفاده از ظرفیت‌های داخلی و توسعه فناوری‌های نوین: ایران از ظرفیت‌های انسانی، منابع طبیعی و دانش فنی گسترده‌ای برخوردار است که می‌تواند در جهت تقویت تولید داخلی به کار گرفته شود. سرمایه‌گذاری در این بخش‌ها نه‌تنها موجب افزایش تولید می‌شود، بلکه ارتقای فناوری‌های نوین و رشد صنایع دانش‌بنیان را نیز به همراه خواهد داشت.
۵. حمایت از تولید ملی و رفع موانع تولید: مقام معظم رهبری همواره بر ضرورت رفع موانع تولید تأکید داشته‌اند. حمایت از تولیدکنندگان داخلی و برطرف کردن موانع قانونی، اداری و اقتصادی، از جمله الزامات تحقق این شعار است. این امر به جذب سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی و صنعتی و رشد پایدار اقتصادی کشور کمک می‌کند.
۶. آینده‌نگری و تدوین برنامه‌های بلندمدت: رهبر معظم انقلاب بر ضرورت برنامه‌ریزی راهبردی برای توسعه اقتصادی تأکید دارند. سرمایه‌گذاری در تولید، به‌عنوان یک سیاست بلندمدت، می‌تواند کشور را در برابر بحران‌های اقتصادی مقاوم ساخته و زمینه‌ساز تبدیل شدن به یک قدرت اقتصادی پایدار در آینده باشد.
نامگذاری سال ۱۴۰۴ به «سرمایه‌گذاری برای تولید» نشان‌دهنده یک راهبرد کلان برای رشد پایدار، استقلال اقتصادی و مقابله با چالش‌های پیش‌رو است. این سیاستگذاری، نقشه راهی برای حرکت کشور به‌سوی آینده‌ای روشن‌تر و مقاوم‌تر خواهد بود.
نقش حوزویان، نخبگان، اندیشمندان، کارشناسان و صاحب‌نظران در تحقق شعار سال ۱۴۰۴ چیست؟
تحقق شعار سال ۱۴۰۴ «سرمایه‌گذاری برای تولید» بدون همکاری و مشارکت فعال تمام اقشار جامعه، به‌ویژه حوزویان، نخبگان، اندیشمندان، کارشناسان و صاحب‌نظران، امکان‌پذیر نخواهد بود. این گروه‌ها با ارائه راهکارهای علمی، عملی و دینی می‌توانند به رفع موانع تولید، تقویت اقتصاد داخلی و افزایش سرمایه‌گذاری کمک کنند. هم‌افزایی و تعامل سازنده میان این گروه‌ها، دولت و بخش خصوصی می‌تواند زمینه‌ساز ارتقای تولید داخلی، افزایش اشتغال و بهبود معیشت مردم شود. رهبر معظم انقلاب همواره بر نقش‌آفرینی همه اقشار جامعه در تحقق اهداف اقتصادی تأکید کرده‌اند. در این راستا، هر یک از گروه‌های یادشده نقش ویژه‌ای در پیشبرد این هدف ایفا می‌کنند:
۱. حوزویان: علما، روحانیون، اساتید و طلاب می‌توانند با تبیین آموزه‌های اسلامی در زمینه اقتصاد مقاومتی و تولید داخلی، نقش مؤثری در ترویج فرهنگ خودکفایی و استقلال اقتصادی ایفا کنند. ارائه راهکارهای شرعی برای حمایت از تولید ملی، رفع موانع اقتصادی و تبیین اصول عدالت اقتصادی، از جمله وظایف مهم حوزویان است. آنها می‌توانند با تبلیغ فرهنگی و آموزش دینی، اعتمادبه‌نفس ملی را در مقابله با چالش‌های اقتصادی تقویت کنند.
۲. نخبگان علمی و دانشگاهی: نخبگان دانشگاهی با انجام پژوهش‌های کاربردی و ارائه نوآوری‌های فناورانه می‌توانند به بهبود بهره‌وری تولید و توسعه فناوری‌های جدید کمک کنند. تحقیقات آنان در زمینه اقتصاد دانش‌بنیان، مدیریت تولید و فناوری‌های نوین، می‌تواند منجر به افزایش کیفیت محصولات و رقابت‌پذیری کالاهای ایرانی در بازارهای داخلی و بین‌المللی شود. همکاری نزدیک نخبگان با بخش صنعت و تولید، می‌تواند به عملیاتی کردن مدل‌های توسعه‌ای و تسهیل جذب سرمایه‌گذاری منجر شود.
۳. اندیشمندان و صاحب‌نظران اقتصادی: اندیشمندان اقتصادی با تحلیل مسائل اقتصادی کشور، می‌توانند راهکارهایی برای افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات ارائه دهند. آنها با مطالعه تجارب جهانی و تدوین مدل‌های اقتصادی نوین، به بهبود سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و اصلاح ساختارهای تولیدی کمک می‌کنند. ارائه پیشنهادات سیاستی و برنامه‌های توسعه اقتصادی از دیگر نقش‌های مهم این گروه است.
۴. کارشناسان و فعالان بخش تولید: کارشناسان و فعالان حوزه‌های مختلف تولید (صنعت، کشاورزی، خدمات و ...) می‌توانند با بررسی میدانی، موانع تولید را شناسایی و راهکارهای عملی برای بهبود روند تولید ارائه کنند. این گروه با ارائه مشاوره تخصصی به تولید کنندگان، در بهینه‌سازی فرآیندهای تولید، کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری نقش مؤثری ایفا می‌کنند. همچنین، آموزش نیروی کار ماهر و توسعه مهارت‌های فنی، از جمله اقداماتی است که می‌تواند به رشد تولید و رقابت‌پذیری اقتصادی کمک کند.
۵. لزوم هم‌افزایی و همکاری میان گروه‌ها: یکی از عوامل کلیدی در تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید»، همکاری و هم‌افزایی میان حوزویان، نخبگان، اندیشمندان، کارشناسان و فعالان اقتصادی است. این گروه‌ها باید با تبادل دانش و تجربیات خود، راه‌حل‌های جامع و اجرایی برای مشکلات اقتصادی کشور ارائه دهند. تعامل سازنده میان این بخش‌ها، علاوه بر افزایش بهره‌وری و کیفیت تولید، می‌تواند فرآیندهای اجرایی و سیستم‌های حمایتی را نیز تسهیل کند. تحقق این شعار نیازمند اقداماتی در تمام سطوح اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی است که از طریق همکاری و هم‌افزایی این گروه‌ها امکان‌پذیر خواهد شد.