استاد مجید محمدی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید، به موضوع «اولویت تبلیغ دین برای حوزه های علمیه با توجه به فرمایش مقام معظم رهبری مد ظله العالی» پرداخت.

/270/260/21/

مدیریت مرکز فقهی امام علی - علیه السلام در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: در ارتباط با اهمیت مسأله تبلیغ دین کلام مقام معظم رهبری را یادآور می شویم که نسبت به حوزه فرمودند: «تبلیغ، اولویت حوزه است.» ما نیز باید به تبلیغ، ابعاد آن و چگونگی تبلیغ دین توجه بیشتر داشته باشیم. باید به این نکته توجه داشته باشیم که تبلیغ دین در امروز و در دنیای امروز، مختصاتی دارد و اگر به آن توجه نکنیم، گاهی تبلیغ ما ضد تبلیغ می شود. یعنی تلاش می کنیم تا دین را تبلیغ کنیم؛ اما نتیجه عکس می دهد و افراد از دین متنفر می شوند.

وی افزود: اولین و بلکه مهمترین نکته آن است که بپذیریم تبلیغ، یک علم است. شاید بعضی تصورشان این بود که تبلیغ دین، یک ذوق بوده است؛ اما باید بگوییم تبلیغ دین، یک علم است و تنها یکی از بخش های دین، سخنرانی و منبر است. و شاید از سخنرانی و منبر مهمتر، تبلیغ چهره به چهره است که تأثیرگزاری آن فوق العاده بیشتر و البته نوع تبلیغ آن، پیچیده تر و سخت تر است. در تبلیغ به شکل منبر، باید به این نکته توجه کنیم که سخنرانی صرفا یک ذوق نیست و علم است و نیاز به تعلیم و تعلم دارد و در طول بیست سال گذشته، معاونت تبلیغ در این زمینه تلاش بسیار جدی داشته است؛ و خصوصا مجتمع آموزشی تبلیغ، که در قالب تربیت راهنما، سفیران هدایت و سطح سه و سطح چهار تبلیغ تحول جدی ایجاد کرده است. اما تبلیغ چهره به چهره هم مختصاتی دارد که باید به آن توجه داشت.

استاد مجید محمدی در ادامه بیان کرد: نکته اول در تبلیغ چهره به چهره توجه به ظرفیت مخاطب است. باید بدانیم که با چه مخاطبی روبرو هستیم و می خواهیم او را هدایت کنیم؛ و الا بسیاری از تبلیغاتی که می خواهیم انجام دهیم، بعضا بی فایده خواهد بود و حتی شاید تأثیر منفی هم بگذارد.

وی خاطرنشان کرد: نکته دوم، نیاز مخاطب است. مخاطبی که با او مواجهیم، چه نیازی دارد. آیا نیازش آن است که مسأله فردی مانند حجاب و صلیب به گردن آویختن را به او بگویم؟! یا نیاز او به مساله اعتقادی به مراتب بالاتر است. در حالی که احکام، بعد از اعتقادات و اخلاق، در آخرین مرحله دین است. او که یک حکم دینی را رعایت نمی کند، چه بسا در اعتقادات و اخلاقیات و در شناخت قرآن و اهل بیت علیهم السلام مشکل داشته باشد، که اگر در آن مسائل، دغدغه و شبهه ای نمی داشت، چه بسا که احکام فردی را هم به طور کامل، رعایت می کرد. اما این ما هستیم که نیازهای او را در نظر نمی گیریم و به سرعت می خواهیم حکم شرعی را بگوییم و ادعا هم داشته باشیم که حکم خدا را رعایت کردیم.

این استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم افزود: نکته سوم این است که بعد از شناخت ظرفیت او و نیاز او، مسأله دیگر، چگونگی مواجهه با مسأله است. اگر جوانی داریم که نه نماز می خواند و نه روزه می گیرد و با خدا و روحانیت مشکل دارد، اگر صرفا به او بگویید تو اگر نماز نخوانی، به جهنم می روی و کافر هستی، شاید بگوید اشکال ندارد، من کافر هستم. مهمترین مسأله، خصوصا برای یک روحانی آن است که در ابتدا هجمه هایی که دشمن در طول سال های متمادی و خصوصا بعد از انقلاب علیه روحانیت انجام داده است را در نظر بگیریم و شبهه هایی که در این راستا انجام پذیرفته، در ذهن او از بین ببریم. این کار را باید نه با صحبت صرف، بلکه با طرح دوستی و رفاقت باید آغاز کرد. اگر محبت ما در دل طرف مقابل ایجاد شد، تمام شبهات و مسائل در ذهن او از بین می رود. چون به او می  گفتند یک روحانی انسان متحجر است؛ از این رو اگر با رفتار کریمانه با او برخورد داشته باشیم، قطعا جذب خواهد شد.

وی عنوان داشت: برای همین رفتار اولیه هم مهارت هایی لازم است. یکی از آن مهارت ها، داشتن چهره گشاده و بشاش است. چه اینکه درباره رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آمده است: «اکثره متبسما». نکته دیگری که باید یک روحانی از آن برخوردار باشد، داشتن مهارتی در یک ورزش، مثلا در رشته تیراندازی، تنیس و امثال آن است.

استاد محمدی خاطرنشان کرد: باید بپذیریم که تبلیغ یک علم است و گام های نخست در این زمینه را هم به درستی باید برداریم. گاه یک نانوایی رفتن ما هم تبلیغ است. چه بسا مجبور باشیم از حق خودمان بگذریم تا شبهه ها درباره روحانیت، چند برابر نشود. مردم از ما توقع شبه پیامبر را دارند و انتظارشان از بقیه مردم بیشتر است. توقعشان آن است که آنچه بالای منبر می گوییم را عامل باشیم. گذشتن از حقّ خود نیز می تواند خود برای مردم آموزنده باشد. ان شاء الله تبلیغ دین در زندگی همه روحانیون به عنوان یک اصل جدی مطرح باشد و همه ما در پی آن باشیم که بدانیم چگونه می توانیم یک مبلغ خوب باشیم.

این استاد حوزه علمیه قم در بخش پایانی گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید خاطرنشان کرد: در روایتی از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمده است علی جان! اگر یک نفر به وسیله تو هدایت بشود، از آنچه خورشید بر آن می تابد، برای تو ارزشمندتر است. و همچنین در روایتی دیگر از پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم می خوانیم: اگر خداوند به وسیله تو یک نفر را به دست تو هدایت کند، از دنیا و آنچه در دنیا است، سودمندتر است.