استاد سید احمد رضوی از اساتید حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به بحث «خشونت و محبت با دیگر اهل کتاب، در اسلام» پرداخت.

/270/260/22/

این استاد درس خارج حوزه در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: درباره نحوه تعامل با کفار، اعم از اهل کتاب یا سایر مشرکین، چه در جنگ، چه در تعامل اجتماعی و ... آیات زیادی در قرآن کریم است؛ که یکی از آنها آیه 190 از سوره مبارکه بقره است؛ آیه ای که می توان گفت اساسنامه در جنگ ها است. «وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» و در راه خدا با آنان که به جنگ و دشمنی شما برخیزند جهاد کنید، لکن از حد تجاوز نکنید که خدا متجاوزان را دوست ندارد.

وی افزود: آیه شریفه می فرماید: بجنگید؛ اما به خاطر خدا بجنگید. همین یک کلمه برای بحث، کفایت می کند تا در جنگ ها نهایت اعتدال را پیشه کنیم و عقلانی کار کنیم؛ اما با این وجود، آیه نکات دیگر را هم بیان می کند. جنگ برای کشورگشایی نباید باشد. کاری که برای خلفای بنی عباس و بنی امیه و ... شاهد بودیم. خیلی از آنها اگرچه با کفار قتال می کردند، اما برای خدا نبود.

استاد رضوی خاطرنشان کرد: گزاره دیگر جنگ با کسانی است که «یقاتلونکم» مردان جنگی است که طرف حساب ما در جنگ هستند؛ افراد جاهلی که قاصرند و با ما می جنگند؛ متوجه مطلب نیستند؛ افرادی که اگر حقیقت به آنها برسد، جذب می شوند یا دست از عناد خود بر می دارند؛ ولو اسلام نیاورند. زن و فرزند را کاری نداریم؛ از این رو می فرماید: «و لا تعتدوا» یعنی اگر به شهری حمله کردید، با مردان جنگی بجنگید.

وی اضافه نمود: در ابواب فقهی ما مواردی وجود دارد که نشان می دهد اسلام راه معقولی را پیش گرفته است؛ یکی از آنها رفت و آمد با اهل کتاب است. در ابواب فقهی ما می بینیم به نزد معصومین علیهم السلام می آیند و می پرسند با اهل کتاب چگونه رفت و آمد کنیم؟ آیا دست بدهیم یا نه؛ چه بخوریم چه نخوریم؟ چگونه معامله کنیم؟ در بخشی نقل ها داریم اگر بخواهیم در منزل آنها استراحت کنیم و سر بر بالش آنها بگذاریم دستور چیست؟ مسائلی اینچنینی در ابواب فقهی ما مورد سؤال است؛ این امر نشان می دهد اسلام برای مسیحیت و مجوس و ... حقوقی قائل است؛ یکی از آن حقوق، حقوق اولیه اجتماعی است که بتوانند مانند دیگران خرید و فروش کنند و ... البته چون تفاوت در بین ما است، نیازمند دستورات فقهی است؛ اما این دستورات فقهی در فضایی است که اصل تسالم و دوستی با آنها اصل پسندیده است.

این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: در سوره ممتحنه آیه 8 می فرماید: «لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ» خدا شما را از آنان که با شما در دین قتال و دشمنی نکرده و شما را از دیارتان بیرون ننمودند، نهی نمی‌ کند که با آنان نیکی کنید و به عدالت و انصاف رفتار نمایید، که خدا مردم با عدل و داد را بسیار دوست می ‌دارد.