به مناسبت فرا رسیدن سالروز آغاز امامت حجت بن الحسن العسکری علیه السلام، استاد سید محمد شفیعی مازندرانی در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به موضوع «شناسنامه جشن های نهم ربیع الاول در میان شیعه» پرداخت.
/270/260/23/
این استاد درس خارج حوزه در ابتدای گفتگو اظهار داشت: در بیان از شناسنامه جشن های نهم ربیع الاول در میان شیعه، باید گفت که روز هشتم ربیع الاول امام عسکری (ع) به شهادت رسیدند و شیعیان آن روز را عزادار هستند و روز بعد شهادت امام یازدهم علیه السلام را به عنولن جشن امامت امام عصر(ارواحنا فداه) جشن و سرور بر پا می دارند.
وی افزود: کسانی که این جشن را به ترور شدن خلیفه دوم ربط می دهند، دارای نیت فاسدی هستند و خود می دانند که خلیفه دوم در تاریخ نهم ربیع الاول به قتل نرسیده است؛ به خاطر آنکه طبق منابع معتبر تاریخی، خلیفه دوم در روز ۲۳ یا ۲۷ ذی الحجة سال ۲۳ هجری توسط فیروز (یا پیروز) ملقب به «ابو لؤلؤ» غلام مغیرة بن شعبه مجروح شد و سه روز بعد کشته شد.
استاد شفیعی مازندرانی خاطرنشان کرد: علمای متقدّم شیعه نیز بر اینکه خلیفه دم در ذی الحجه به قتل رسیده، اتفاق نظر دارند و برای استحکام کلام، به برخی از منابع در این زمینه اشاره می کنیم. مرُوج الذَهب، علی بن حسین مسعودی (متوفی ۳۴۶)، ج ۲، ص۱۳۵۲؛ تاریخ یعقوبی، یعقوبی (متوفی ۲۸۴)، ج ۲، ص ۱۵۹؛ تاریخ مدینه، ابن شَبه نمیری (متوفی ۲۶۲)، ج ۳، ص ۸۹۵ و ۹۴۳؛ تاریخ خلیفه بن خیاط، خلیفه بن خیاط عصفری (متوفی ۲۴۰)، ص۱۰۹؛ أخبار الطوال، ابوحنیفه دینوری (متوفی ۲۸۲)، ص ۱۳۹؛ تاریخ کبیر، بخاری (متوفی ۲۵۶)، ج ۶، ص ۱۳۸؛ المصنف، ابن أبی شیبه کوفی (متوفی ۲۳۵)، ج ۸، ص۴۱؛ تاریخ طبری، طبری (متوفی ۳۱۰)، ج ۳، ص ۲۶۵؛ المعارف، ابن قُتَیبه دینَوری (متوفی ۲۷۶)، ص ۱۸۳؛ فتوح، أحمد بن أعثم کوفی (متوفی ۳۱۴)، ج ۲، ص ۲۳۲۹؛ موطأ، مالک بن انس (متوفی ۱۷۹)، ج ۲، ص ۸۲۴؛ الآحاد و المثانی، ضحاک (متوفی ۲۸۷)، ج ۱، ص ۱۰۲؛ المصنف، عبدالرزاق صنعانی (متوفی ۲۱۱)، ج ۱۱، ص ۳۱۵؛ مسند احمد، احمد بن حنبل (متوفی ۲۴۱)، ج ۱، ص ۵۵؛ طبقات الکبری، محمد بن سعد (متوفی ۲۳۰)، ج ۳، ص ۳۶۴؛ أنساب الأشراف، بلاذری (متوفی ۲۷۹)، ج ۱۰، ص ۴۳۹؛ تاریخ مدینۀ دمشق، ابن عساکر (متوفی ۵۷۱)، ج ۴۴، ص ۱۴؛ صفوه الصفوه، ابن جوزی (متوفی ۵۹۷)، ج ۱، ص ۲۹۱؛ الإنباء، ابن عمرانی (متوفی ۵۸۰)، ص ۴۸؛ اُسدالغابه، ابن اثیر (متوفی ۶۳۰)، ج ۴، ص ۷۷؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید (متوفی ۶۵۶)، ج ۱۲، ص ۱۸.