استاد سید محمد موسوی حجازی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید، به موضوع «فراق امام زمان علیه السلام در کلام سید بن طاووس» پرداخت.

/270/260/23/

این استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: عباراتی قابل تأمل از مرحوم سید بن طاووس در فراق امام زمان عجّل‌ الله‌فرجه در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان ذکر گردیده است.

وی افزود: مرحوم سید بن طاووس رضوان‌ الله ‌علیه در بخش وداع ماه مبارک رمضان از کتاب اقبال، چنین می ‌نویسد: از وظایف شیعیان امامیه، بلکه از وظایف امّت اسلام این است که در این روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، احساس تنهایی کنند و اینکه درک روزگار حکومتِ مهدی موعود را از دست داده ‌اند تأسف خورده و اندوهگین باشند؛ چراکه مصیبتِ فراقِ او از مصیبت اتمام ماه مبارک سنگین‌تر است... مگر نه این است که اگر مردم یک پدر مهربان، یا یک برادر پشتیبان و باوفا یا یک فرزند صالح را از  از دست دهند، وحشت و سرگردانی تمام وجودشان فرا می‌ گيرد؟ آیا از درد دوری‌اش، دچار غم و غصه نمی ‌شوند؟! این فراق کجا و فراق مهدی فاطمه کجا؟! همو که خلیفه‌ی پیامبر خاتم، امام عیسی بن مریم، دافع بلایا و مصلح امور همگان است.»

«و اعلم أنك تدعي في بعض هذه الوداعات أن شهر رمضان أحزنك فراقه و فقده و أوجعك لما فات [ما فاتك‏] من فضله و رفده فيراد منك تصديق هذه الدعوى بأن يكون على وجهك أثر الحزن و البلوى و لا تختم آخر يوم منه بالكذب في المقال و الخلل في الأفعال [لفعال‏] و من‏ وظائف‏ الشيعة الإمامية بل من وظائف الأمة المحمدية أن يستوحشوا في هذه الأوقات و يتأسفوا عند أمثال هذه المقامات على ما فاتهم من أيام المهدي الذي بشرهم و وعدهم به جده محمد ص [عليهما أفضل الصلوات‏] على قدمه ما قد لو كان حاضرا ظفروا به من السعادات ليراهم الله جل جلاله على قدم الصفاء و الوفاء لملوكهم الذين كانوا سبب سعادتهم في الدنيا و يوم الوعيد و ليقولوا ما معناه شعر

اردد طرفي في الديار فلا أرى                        وجوه أحبائي الذين أريد

فالمصيبة بفقده على أهل الأديان أعظم من المصيبة بفقد شهر رمضان فلو كانوا قد فقدوا والدا شفيقا أو أخا معاضدا شقيقا أو ولدا بارا رفيقا أ ما كانوا يستوحشون لفقده و يتوجعون لبعده و أين الانتفاع بهؤلاء من الانتفاع بالمهدي خليفة خاتم الأنبياء و إمام عيسى ابن مريم في الصلاة و الولاء و مزيل أنواع البلاء و مصلح أمور جميع من تحت السماء» (ابن طاووس، على بن موسى، إقبال الأعمال (ط - القديمة) - تهران، چاپ: دوم، 1409 ق؛ ج ‏1؛ ص 260)