استاد علی محمدلو از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید، به موضوع «اغتنام فرصت خودسازی و تقرب» پرداخت.

/270/260/22/

این استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: استغفار صرفاً یک عمل زبانی نیست، بلکه نیازمند تحول و تغییر درونی است، به تبیین ابعاد مختلف این موضوع با استناد به آیات و روایات پرداخت.

وی افزود: استغفار فراتر از تسبیح و نیازمند تحول درونی است. برخی برداشت سطحی نسبت به استغفار دارند؛ باید دانست که استغفار، صرف تسبیح گرفتن نیست؛ بلکه باید از درون تغییر کند. استغفار واقعی باید با تصمیم جدی برای ترک گناهان و تغییر رفتارهای ناپسند همراه باشد.

استاد محمدلو در ادامه بیان کرد: در قرآن کریم می خوانیم: «وَ الَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَ لَمْ یُصِرُّوا عَلَی مَا فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ» و آنان که اگر کار ناشایسته کنند و یا ظلمی به نفس خویش نمایند خدا را به یاد آرند و از گناه خود (به درگاه خدا) توبه کنند-و کیست جز خدا که گناه خلق را بیامرزد؟-و آنها که اصرار در کار زشت نکنند چون به زشتی معصیت آگاهند. (آل عمران: ۱۳۵) خداوند متعال در این آیه می فرماید مؤمنین کسانی هستند که هرگاه کار زشتی انجام دهند و یا به خودشان ستم کنند، یاد خدا می افتند و از گناهان خود طلب بخشش می کنند و بر گناه خود اصرار نمی ورزند.

این استاد حوزه علمیه قم افزود: در سوره مبارکه رعد می خوانیم: «إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّیٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» (رعد/۱۱)  خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی دهد؛ مگر آنکه آنها خودشان را تغییر دهند. با استناد به این آموزه‌های قرآنی، استغفار را راهی برای پالایش روح و دل و نزدیک شدن به خدا دانست و بخشش الهی را مشروط به تغییر و تحول درونی انسان دانستند.

وی افزود: سکوت و مراقبه نفس، ابزارهای مهمی برای تحول درونی هستند. سکوت به انسان فرصت می ‌دهد تا به درون خود بنگرد، از گناهان خود آگاه شود و برای اصلاح خود تلاش کند. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: «الصَّمتُ حِکمَةٌ وقَلیلٌ فاعِلُهُ» سکوت حکمت است و انجام دهنده آن کم است. مراقبه نیز به انسان کمک می‌ کند تا همواره به یاد خدا باشد و از غفلت دوری کند. پرهیز از لغوگویی و غیبت از الزامات خودسازی است. لغوگویی و غیبت، تأثیر منفی بر روح و روان انسان دارند و یقینا باید از آنها اجتناب کرد.

استاد علی محمدلو خاطرنشان کرد: امام صادق علیه السلام فرمودند: «الغیبةُ إدامُ کِلابِ النّارِ» غیبت خورش سگ های جهنم است. باید بدانیم پرهیز از گناهان زبانی، نه تنها موجب دوری از گناهان می‌شود، بلکه به تمرکز بیشتر بر یاد خدا کمک می‌ کند. حضرت آیت الله جوادی آملی بیان داشتند: «دهان هایتان را با استغفار خوشبو کنید تا بوی بد گناه از شما دور شود.» استغفار واقعی، راهی برای اصلاح خود و دریافت بخشش الهی است.