استاد احسان زاهری کاشانی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به موضوع «تفسیر سوره نساء» پرداخت.

/270/260/22/

این مفسر قرآن کریم در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ» در تمام کارها تکیه ما به ذات باری تعالی است؛ «الله» اسم ذات است و جامع جمیع اسماء و صفات حسنای الهی است. کلمه «الرحمن» یا «الرحیم» یا دیگر اسماء الهی این چنین خصوصیت «الله» را ندارد. «باء» نیز از استعانت است؛ یعنی کمک می خواهم از ذات پاک خداوند که مشتمل بر تمام صفات و اسماء الحسنی است؛ که تفسیر اسماء الهی در جوشن کبیر بیان شده است.

وی افزود: خداوند «رحمان» است؛ و به همه مطیعان و گناهکاران عطا می کند و رزاق است؛ چرا که این دیار، مدرسه است و برای همه باید کلاس درس وجود داشته باشند تا بتوانند امتحان بدهند و همه ما امتحان می دهیم. و رحیمیت خداوند در آخرت و بعد از مرگ، اختصاص به مؤمنین دارد و شامل دشمنان نمی شود. چون آن دیار، نتیجه کلاسی بود که در دنیا بود؛ «الدنیا مزرعة الآخرة»

استاد زاهری کاشانی در ادامه بیان کرد: در آیه نخست از سوره نساء می خوانیم: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا» ای مردم، بترسید از پروردگار خود، آن خدایی که همه شما را از یک تن بیافرید و هم از آن، جفت او را خلق کرد و از آن دو تن خلقی بسیار در اطراف عالم از مرد و زن پراکند، و بترسید از آن خدایی که به نام او از یکدیگر مسئلت و درخواست می‌ کنید و درباره ارحام کوتاهی نکنید، که خدا مراقب اعمال شماست. (نساء: 1)

وی اضافه نمود: خداوند می فرماید نسبت به مربی خود، تقوا داشته باشید. انسان ها نسبت به مربی خود که خداوند است، باید تقوا داشته باشیم و حیا کنیم و بترسیم و اطاعت داشته باشیم. تقوا یعنی مصون بودن از جرم و گناه. ترک واجب، و انجام حرام، جرم و گناه است.

خداوند مربی اول و آخر و ظاهر و باطن است. همان مربی که خالق ماست؛ و از یک وجود و از آدم آفرید. می توان گفت که همه انسان ها وحدت وجودی دارند و همه انسان هستند. و از نفس واحده همسر و زوجیت و دو تا بودن را آفرید. و از این نفس واحده و از زوجش .مردان و زنان فراوان آفریده شد. انسان باید نسبت به مربی، و در مقابل رحمانیت و رحیمیت و خالقیت او تواضع داشته باشد تا بتواند به سرمنزل مقصود برسد.