استاد سید رحیم توکل از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید به موضوع «ریشه های ارتکاب گناه» پرداخت.
/270/260/22/
این عضو محترم مجلس خبرگان رهبری در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: یکی از علت های ارتکاب به گناه، عدم درک و معرفت نسبت به قبح و آثار ظلمانی گناه است. انسان باید به این معرفت برسد که حتی فکر به گناه نیز در جانِ انسان، تعفن برانگیز است؛ چه برسد به ارتکاب گناه.
استاد توکل اظهار داشت: از اسامی خدا «طاهر» و «مطهر» است و وادی خدا، وادی طهارت است. اگر انسان بخواهد در وادی خدا حرکت کند، باید طیب و طاهر باشد؛ اگر گناه از انسان صادر شود، او را در وادی طهارت راه نمی دهند.
وی افزود: علت عصمت انبیای عظام علیهم السلام، درک بالا و معرفت بالای آنها است؛ که ظلمت و تعفن در گناه را می بینند؛ از این رو حتی فکر گناه هم در معصومین علیهم السلام راه ندارد. تأکید می کنم که علت عصمت، مقام علمی و معرفتی ائمه علیهم السلام است.
این استاد درس خارج حوزه در ادامه بیان کرد: در ارتکاب گناه، آن است که از رحمت الهی در صورت عدم ارتکاب به گناه، خبر ندارد؛ اگر مرتکب گناه نمی شد، درهای رحمت الهی بر او باز می گردید؛ اما حال که گناه کرد، درهای رحمت پروردگار عالم به روی او بسته شده است.
وی ابراز داشت: در روایتی از امام باقر علیه السلام می خوانیم: «الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنَّ العبدَ يسألُ اللّه الحاجهَ فيكونُ من شَأنِهِ قضاؤها إلى أجلٍ قريبٍ أو إلى وقتٍ بَطيءٍ، فيُذنِبُ العبدُ ذنبا فيقولُ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى للمَلَكِ: لا تَقضِ حاجَتَهُ واحرِمْهُ إيَّاها، فإنَّهُ تَعَرَّضَ لِسَخَطي واستَوجَبَ الحِرمانَ مِنّي؛ [گاه] بنده حاجتى را از خداوند مى خواهد و از شأن خداست كه آن را در آينده اى نزديك يا با تأخير برآورده سازد؛ اما بنده بعدا مرتكب گناهى مى شود. پس، خداوند تبارك و تعالى به فرشته مى گويد: حاجت او را بر مياور و او را از آن محروم گردان؛ زيرا او خود را در معرض خشم من نهاد و مستوجب محروميت از سوى من شد.»
استاد توکل تصریح نمود: در این روایت از کلمه «الحاجة» استفاده شده که مطلق است؛ و تمام حاجت های دنیوی و اخروی، یا مالی و غیر مالی و امثال آن را شامل می شود. تمام زمینه ها برای حاجت روا بودن او فراهم بود؛ اما با ارتکاب معصیت و عدم رعایت حرمت خداوند متعال، در رحمت الهی بر او بسته شد و او را از برآورده شدن حاجت، محروم می کنند.
وی اظهار داشت: ما فقیریم و خدای عالم است که غنی مطلق است. «انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید» بی نیاز محض، فقط خدای متعال است. رحمت الهی سرازیز است؛ اما اگر انسان به دنبال معصیت برود، درِ رحمت باز را بر او می بندند و او را از برآورده شدن حاجت ها محروم می کنند.