به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید، حضرت آیت الله سبحانی در گفتاری به مناسبت نکوداشت حضرت معصومه (س) اینگونه گفتند: «آغاز سخن با آیهی «كَلِمَةً طَيِّبَةً أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماء» (ابراهیم/۲۴) است؛ آیهای که مصداقی روشن در وجود بانوی کرامت، حضرت معصومه علیهاالسلام دارد.
از امام رضا علیهالسلام روایت شده است:
«مَن زارَها فَلَهُ الجنّة»؛ زیارت حضرت معصومه س سبب ورود به بهشت است. اهمیت این بانو چنان است که برای او زیارتنامهای مستقل از امام معصوم صادر شده است؛ امری کمنظیر در میان فرزندان ائمه.
با ورود خاندانهای شیعی به قم، چراغ تشیع در این شهر از قرن نخست روشن شد و حضور مرقد حضرت معصومه (س) به قم معنویت ویژهای بخشید. بزرگانی چون زکریا بن آدم، سعد بن عبدالله اشعری، علی بن بابویه و شیخ صدوق از قم برخاستند و قم را به پایگاه علم و حدیث شیعه بدل کردند.
در قرن چهاردهم هجری، با مهاجرت مرحوم آیتالله شیخ عبدالکریم حائری یزدی به قم، حوزه علمیه رونق تازه یافت و با ورود آیتالله بروجردی به اوج علمی و فقهی رسید. پس از انقلاب اسلامی، حوزه علمیه قم به مرکز جهانی علوم اسلامی تبدیل شد و در عرصههای گوناگون خدمات ارزندهای ارائه داد:
نشر کتاب و مجلات و تأسیس مراکز تحقیقاتی، تربیت طلاب ایرانی و خارجی، حضور بانوان در حوزههای خواهران، پوشش تبلیغی کشور و پاسداری از باورهای اعتقادی، تقدیم هزاران شهید در دفاع مقدس.
امروز قم، ثمره درخت طیبهای است که ریشه آن در وجود حضرت معصومه (س) است و شاخههایش به سراسر جهان اسلام گسترده شده است