استاد محسن اکبری شاهرودی از اساتید حوزه علمیه قم در گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی نشست دوره ای اساتید، به موضوع «دردمندی آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رضوان الله علیه از مشکلات مردم» پرداخت.

/270/260/23

این استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد: آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه، همواره در فکر مردم بودند و بارها در چندین سالی که هر روز محضرشان مشرّف می‌شدم می ‌دیدم که می ‌فرمودند: دیشب از غصّه مردم و رنج و سختی‎‌ هایی که دارند، خوابم نبرد.

استاد اکبری شاهرودی، با اشاره به چندین سال همراهی با آن مرجع عالیقدر رضوان الله علیه افزود: برخی اوقات که سردرد عجیبی داشتند، وقتی از ایشان علت را می‌ پرسیدم، متوجه می ‌شدم که مثلاً خبری ناراحت‌ کننده درباره اقتصاد و معیشت مردم شنیده ‌اند.

این استاد حوزه علمیه قم در ادامه بیان کرد: همواره مسئولان و صاحبان مال و منال و آبرو را به دستگیری از مردم و محرومان و ضعفا فرا می‌ خواندند.

وی افزود: در خاطرم است که این شعر عربی را زیاد برای مسئولان و صاحبان مال و مقام می ‌خواندند و ترجمه می‌ کردند که:

إذا كنتَ لا تُرجَى لِدَفعِ مُلمَّة * وَ لَم يَكُ في المعروف عِندك مطمَع

وَ لا أنتَ مِمَّن يُستعانُ بِجاهِه * وَ لا أنتَ يَوم الحَشر مِمّن يشفَع

فَعيشكُ في الدنيا و موتُك واحد * و عُود خلال مِن حیاتك أنفَع‌

به این مضمون که انسان اگر به خیرش امیدی نباشد و مردم از او امید خیر و احسان نداشته باشند؛ به درد مردم نخورد و یا با آبرویش، مشکلی از مردم را برطرف نکند، زندگی و مرگش مساوی است و چیزهای پست و ناچیز هم وجودشان سودمندتر و نافع ‌تر از زندگی چنین فردی خواهد بود.